U Zenici je od 03. do 05. decembra održan simpozij anesteziologa i reanimatologa FBiH sa međunarodnim učešćem. Tema simpozija je bila “Šta smo naučili tokom pandemije COVID 19” gdje su svoja iskustva i naučne radove izlagali predavači iz SAD, Turske, Sjeverne Makedonije, Srbije, Bosne i Hercegovine. Diskutovalo se o liječenju pacijenata sa teškim oblikom COVID 19, komplikacijama te bolesti kao i pridruženim bolestima, zatim o organizacionom tipu COVID odjela gdje su hospitalizovani pacijenti koji zahtjevaju neinvazivni i invazivni tip mehaničke ventilacije.

Zapaženo i prihvaćeno izlaganje “Djeca i koronavirus” je imala profesor doktor Selma Sijerčić, primarijus, specijalista anesteziologije sa reanimatologijom u UKC-uTuzla. Autor je knjige “Anestezija u neurohirurgiji”, autor i koautor naučnih radova, učesnik i pozvani predavač  domaćih i međunarodnih skupova i kongresa. Član svjetskog i evropskog udruženja anesteziologa. U radu “Djeca i koronavirus” doktorica je prezentujući referentne naučne radove i izvještaje Svjetske zdravstvene organizacije a imajući u vidu epidemiološke izvještaje iz zemalja sa najvećim brojem slučajeva iznijela sljedeće zakljucke:

1. U mnogim zemljama, udio zaražene djece u ukupnoj populaciji je relativno nizak, osim toga, djeca često nemaju simptome ili ih imaju blaže i očito nisu glavni pokretači prenosa virusa SARS-Cov-2.
2. U pedijatrijskoj populaciji je uočen mali udio oboljelih od COVID 19, nisu pronadeni dokazi o prekomjernog smrtnosti, a opisani su tek pojedinačni smrtni skucajevi.
3. Nije otkriveno grupisanje SARS-CoV-2-seropozitivne djece u razredima.
4. Pozitivnost na SARS-CoV-2 bila je niska čak i kod djece sa ARI (akutna respiratorna infekcija).
5. Kratkoročni efekti zatvaranja škola su: smanjeno učenje, povećana anksioznost, nasilje nad djecom, iskorištavanje djece za rad i tinejdžerske trudnoće.
6. Dugoročni efekti zatvaranja škola postojeće pandemije bit će mnogo štetniji tokom životnog vijeka “generacije korone”. Zbog smanjene fizičke aktivnosti i manje vremena provedenog na otvorenom, loše prehrane, debljanja i dužeg vremena pred ekranom može uzrokovati buduće povećanje moždanog udara, srčanog udara, rak i sljepilo.
7. Takode socio-emocionalne komplikacije izolacije, naučene bespomoćnosti, ekonomske i egzistencijalne nesigurnosti mogu uključivati povećanu depresiju i samoubistvo, smanjenu empatiju i povećanu usamljenost.
8. Zajedno sa smanjenim obrazovnim postignućima i ekonomskom produktivnošću, količina ev budućeg povećanja globalnog obolijevanja i smrtnosti djece od posljedica zatvaranja škola opravdava “držati” otvorene škole.

RTV Slon